و ذا النون اذ ذهب مغاضباً فظن ان لن نقدر عليه فنادي في الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک اني کنت من الظالمين فاستجبنا له و نجيناه من الغم و کذلک ننجي المؤمنين

شنبه، اردیبهشت ۱۵، ۱۳۸۶

سفرهای اکتشافی اروپائیان؛ دانش و قدرت

تاريخ سفرهاي اکتشافي اروپائيان را براي راحتي مي توان به دو حوزه تقسيم کرد: حرکت به سوي شرق که با پيشگامي پرتغاليها انجام شد و توسعه به سمت غرب در امتداد اقيانوس اطلس به سوي دنياي جديد که به طور اوليه با پيشگامي پرتغاليها صورت گرفت اما در نهايت به طور عمده از سوي اسپانياييها دنبال شد. در حالي که اروپا قرنها بود که درباره هند و چين مي دانست اما موجوديت امريکا اصلاً مورد احتمال قرار نگرفته بود. زماني که کلومبوس در سال 1492 در باهاماس به خشکي رفت امريکا هنوز چيزي در حد مانعي بين اروپا و مواهب حقيقي هندوستان در شرق تصور مي شد

عجايب فراواني در انتظار آن سياحان اروپايي بودند که در کشتيهاي چوبي شکننده و با راهنمايي ابزارهاي ناقص و ابتدايي به سوي درياهاي ثبت نشده اي مي راندند که در آن صخره هاي زيرآبي و نواحي کم عمق مشخص نشده بود و جريانهاي آبي در حال تغيير هميشه به عنوان يک معما باقي مانده بودند. اين چالشها در برابر سفرهاي دريايي اهميت زيادي داشتند اما انگيزه هاي دريانوردان نيز بسيار بودند: هوس براي طلا و افتخار، اشتياق مذهبي براي مسيحي کردن وحشيان و علاقه براي کسب دانش. هرچند پرتغال و اسپانيا هر دو طي سه قرن پيش از اين، سنت دريانوردي توسعه يافته اي داشتند اما هيچ يک از آنها براي آغاز قرن پانزدهم و عصر قريب الوقوع اکتشاف، دريانوردي و توسعه جهاني تجارت آمادگي نداشتند که اين نياز به دانش و مهارتهايي داشت که بسيار فراتر از منابع در دسترس بود. در بخشهاي بعد چگونگي پيشرفت اروپائيان براي غلبه بر اين موانع منطقي در مسير تلاش براي سفرهاي دريايي بررسي مي شود

اين نوشته ترجمه اي از اين متن است

هیچ نظری موجود نیست: