و ذا النون اذ ذهب مغاضباً فظن ان لن نقدر عليه فنادي في الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک اني کنت من الظالمين فاستجبنا له و نجيناه من الغم و کذلک ننجي المؤمنين

یکشنبه، اسفند ۲۱، ۱۳۸۴

اسلام در چین 1

مسجد بزرگ گوانگ زو با نام مسجد هواي شنگ که به معناي خاطره حکيم است (مسجدي در گراميداشت پيامبر اکرم) نيز خوانده مي شود. عامه مردم اين مسجد را مسجد گوانگتا که به معناي مسجد چراغ دريايي مي باشد نيز مي خوانند. مسجد هواي شنگ در امتداد راه گوانگتا (راه چراغ پاگودا) که از رنمين زونگلو به سمت شرق مي رود قرار دارد

پيش از سال 500 ميلادي و پيش از استقرار اسلام، دريانوردان عرب ارتباطات تجاري با امپراطوري مياني چيني برقرار ساخته بودند. کشتيهاي عرب دليرانه از بصره در انتهاي خليج فارس و همچنين از شهر ايراني سيراف در اين خليج به راه مي افتادند. آنان با عبور از کنار سري لانکا اقيانوس هند را پشت سر مي گذاشتند و راه خود را از ميان تنگه مالاکا که بين شبه جزاير سوماترا و مالزي قرار داشت مي گشودند تا به درياي جنوب چين برسند. آنان پايگاههاي تجاري در بنادر ساحل جنوب شرقي اين دريا، در کوان زو و گوانگ زو برپا کرده بودند. برخي اعراب در چين ساکن شده بودند و احتمالاً با ورود اولين هيئت نمايندگي مسلمان، آن چنان که خانواده ها و دوستان آنان در عربستان پيشاپيش در طي دوران وحي پيامبر اکرم (610-32) اسلام آورده بودند، اسلام را در آغوش کشيدند. گوانگ زو از سوي اعراب با نام خان فو خوانده مي شود. اعراب بعداً در اين منطقه بخشي مسلمان نشين تأسيس کردند که به مرکزي تجاري تبديل شد. موقعيت جغرافيايي برتر گوانگ زو باعث شده است تا به عنوان قديمي ترين بندر تجاري و بين المللي در چين نقش مهمي بازي کند. چين با گذر از مجموعه اي از رخدادهاي تاريخي به کشوري مهم در تاريخ و يکي از مناطق با حداکثر رشد در جهان تبديل شده است و از رونق و شکوفايي بي نظيري بهره مند است

در حالي که در عربستان يک حکومت مسلمان بوسيله محمد پيامبر گرامي اسلام تأسيس مي شد چين در حال تجربه کردن دوره اي سخت از اتحاد و دفاع بود. تاريخ نگاران اوليه چيني به مسلمانان عرب اشاره کرده و حکومت آنان را مدينه عربستان خوانده اند. اسلام در چيني با نام ييسيلان جيائو به معناي مذهب ناب خوانده مي شود. يک کارگزار چيني زماني مکه را محل تولد بودا ما هيا وو (پيامبر مقدس محمد) توصيف کرده است. روايات گوناگوني درباره ظهور اسلام در چين وجود دارد. برخي گزارشات مدعي شده اند مسلمانان ابتدائاً در دو گروه طي چندين ماه پس از سفر حبشه وارد چين شده اند. اتيوپي جايي بود که برخي از مسلمانان اوليه از ترس تعقيب قبيله قريش در مکه ابتدائاً به آن گريختند. در ميان اين گروه از پناهندگان يکي از دختران پيامبر به نام رقيه، شوهرش عثمان بن عفان، سعد ابن ابي وقاص و بسياري ديگر از صحابه برجسته پيامبر حضور داشتند که با توصيه پيامبر مهاجرت کردند. آنان در کسب پناهندگي سياسي از جانب پادشاه حبشي، آسماها نگوس در شهر آکسوم موفق بودند (615 ميلادي). با اين حال برخي صحابه هيچ وقت به عربستان بازنگشتند. آنان شايد در آرزوي کسب روزي در جايي ديگر سفر کرده باشند و از طريق دريا يا خشکي طي دوران حکومت سلسله سويي (581-618) به چين رسيده باشند. برخي گزارشات نقل مي کنند که سعد بن ابي وقاص و سه صحابه ديگر با حمايت شاه اتيوپي در سال 616 ميلادي از اتيوپي به چين سفر کردند. سعد سپس به عربستان بازگشت و نسخه اي از قرآن مجيد را حدود 21 سال بعد به گوانگ زو آورد. و اين اتفاق با گزارش ليو چي که زندگي پيامبر را در دوازده جلد نوشت همزمان شد. باور بر اين است که يکي از صحابه اي که در چين زندگي مي کرد در سال 635 درگذشت و در بخش شهري غربي هامي دفن شد. مقبره او که با نام مزار قيس شناخته مي شود بوسيله بسياري از مردم مناطق اطراف محترم داشته مي شود. اين مقبره در استان خودمختار شمال غربي زين جيانگ (سين کيانگ) قرار دارد و حدود چهارصد مايل از پايتخت آينده، اوروم کي، فاصله دارد. زين جيانگ چهار برابر از ژاپن بزرگتر است و با هشت ملت گوناگون مرزهايي بين المللي دارد و خانه بزرگترين گروه بومي ترک زبانهاي اوغور است. اين منطقه بزرگترين ناحيه اسلامي چين بوده و از نظر جغرافيايي نيز اهميتي استراتژيک دارد

قرآن با بياني روشن مي گويد که محمد تنها به عنوان لطفي از سوي خداوند براي همه مردم فرستاده شده است (107:21) و در آيه اي ديگر ذکر مي کند که ما تو را نفرستاديم مگر به عنوان پيام آوري براي تمامي مردم (28:34). اين جهاني بودن اسلام پذيرش آن را از سوي تمامي نژادها و ملل آسان کرده است. اين امر به روشني در چين خود را نشان مي دهد جايي که جمعيت بومي چيني از تنوع قوميتهاي مختلف جمعيت مسلماني بيش از بسياري از کشورهاي عربي از جمله عربستان را در خود جاي داده است. تاريخ مسجد هواي شنگ قروني از فرهنگ اسلامي را معرفي مي کند که تا ميانه قرن هفتم، همزمان با پادشاهي تانگ (618-907) عصر طلايي تاريخ چين، سابقه تاريخي دارد.در اين دوره و هيجده سال پس از درگذشت پيامبر اکرم بود که اسلام به عنوان آخرين نمونه از اديان سه گانه بزرگ توحيدي اولين بار بوسيله خليفه سوم، عثمان بن عفان (644-656) به چين معرفي شد. عثمان يکي از اولين گروندگان به اسلام و يکي از اولين حافظان قرآن بود. او شخصيتي نرم و متين داشت و با رقيه و پس از درگذشت او با ام کلثوم دو نفر از دختران پيامبر اکرم ازدواج کرد و از اين جهت با لقب ذوالنورين خوانده مي شد. عثمان از جهت حفظ کردن قرآن از اختلاف نظرات گوناگون بوسيله پياده کردن آن از حافظه صحابه و فرستادن نسخه هاي آن به چهار گوشه امپراطوري اسلام مورد ستايش فراوان قرار گرفته است

هیچ نظری موجود نیست: