پیش طرحی برای یک بازی کامپیوتری ایرانی 2
چند ساليه بدون اين که هيچ زمينه اي براي عملي کردنش در دسترسم براش بشناسم گاه و بيگاه به ساختار و داستان يک بازي کامپيوتري ايراني با موضوعيت مواد مخدر فکر مي کنم. شايد يک جور خيالپردازي تفنني بايد تلقيش کنم که در نتيجه علاقه و تماس زيادي که با بازيهاي کامپيوتري مختلف داشته ام در ذهنم پيدا شده. در واقع مدتيه به اين موضوع هم فکر مي کنم که بازيهاي کامپيوتري هم مثل فيلمهاي سينمايي امکان فرهنگي و شناختي مناسبي مي تونن باشند که مي شه از اونها براي برقراري ارتباط و انتقال رسانه اي معاني و انديشه هاي مختلف استفاده کرد. در واقع همونطور که سينماگران و فيلمسازان ايراني کم و بيش در عرصه سينما حضور مناسب و تأثيرگذاري داشته اند در عرصه جديد بازيهاي کامپيوتري هم با همراهي متخصصان فناوري اطلاعات و نرم افزارهاي کامپيوتري مي شه انتظار داشت و اميدوار بود بازيسازان ايراني بتدريج انديشه ها و گرايشات فرهنگي و اجتماعي خاص ايراني رو از طريق بازيهاي کامپيوتري ابراز کنند. هرچند در حوزه بازيهاي کامپيوتري تا حدود زيادي رقابت و شاخص مطلوبيت معطوف به کيفيت تصويري و روش بازي و استفاده از فناوريهاي هر چه پيشرفته تر و موتورهاي بازي هرچه به روزتر و قدرتمندتره و مثل حوزه سينما اونطور نيست که داستان و پيام اون شايد به نسبت اهميت مشخصتري داشته باشه، ولي در هر حال با توجه به گستردگي طيف مخاطبان و تأثير قابل توجه بازيهاي کامپيوتري توجه به اين حوزه در برنامه ريزيهاي فرهنگي و اجتماعي کشور بي مناسبت نخواهد بود و ورود هرچند منطقه اي و محدود ايران به اين عرصه گريزناپذير به نظر مي رسه
در نوشته پيشين درباره بازي کامپيوتري (که متعلق به يک و نيم سال قبله) به چند جنبه داستاني بازي مورد نظرم که با محوريت موضوع مواد مخدر در منطقه شرق کشور اتفاق خواهد افتاد اشاره کردم. قابليتهاي داستاني موضوع مواد مخدر رو با موضوع جنگ ايران و عراق مقايسه کردم و موقعيت استراتژيک ايران در مسير ترانزيت مواد مخدر، برخورد جدي و پرهزينه دستگاه انتظامي و امنيتي کشور با اين موضوع و درگيري بسياري از خانواده هاي ايراني با مسأله مواد مخدر رو مورد اشاره قرار دادم. نيز نوشته بودم توجه به خصوصيتهاي مردمشناسانه منطقه سيستان و بلوچستان و استفاده از موسيقي محلي در بازي و نيز موضوع شهرسوخته زابل و قابليتهاي داستاني درباره محوطه هاي باستاني و قاچاق اشياي باستاني هم مي تونه از ساير جذابيتها و قابليتهاي داستاني بازي باشه. سبک زندگي طايفه اي و تنوع قوميتي و مذهبي اين منطقه از نکات ديگه اي مي تونه باشه که در بازي مي شه روش کار کرد. محل به هم رسيدن مرزهاي سه کشور ايران، افغانستان و پاکستان از نظر امنيتي يکي از پيچيده ترين و غيرقابل کنترلترين مناطق در سطح جهانه که گفته شده هيچ يکي از سه دولت در اين منطقه اقتدار و کنترل چنداني ندارند. مسأله طالبان، تندروهاي مذهبي پاکستان، ناآراميهاي امنيتي ناشي از فعاليت گروه ريگي در ايران هر کدوم به صورت جداگانه و در تعامل با هم مي تونن جنبه هاي ديگري از داستان رو روشن کنند
متأسفانه چنان که از نظر توسعه اقتصادي نيز سيستان و بلوچستان جزو عقب مونده ترين مناطق کشوره از نظر توجه به خصوصيات مختلف فرهنگي، اجتماعي و مردمي و مشکلات و مسائل مختلف مردم اين منطقه و ارتباط اين مسائل با مشکلات مردم مناطق همجوار و تمام ايران هم بي توجهي زيادي احساس مي شه و در حقيقت اين منطقه و موضوعات مختلف مربوط به اين منطقه تا حدود زيادي دست نخورده و بکر باقي مونده. من هرچند آشنايي نزديکي با منطقه و کارهايي که تا به حال در ارتباط باهاش انجام شده ندارم اما در واقع احساس مي کنم انبوه موضوعات براي کار کردن از جمله در اين منطقه وجود داره که کسي به نحو مناسب و حساب شده اي بهش نپرداخته و اين راهش براي کسي که خودش بخواد و فراغتي داشته باشه باز هست. فکر مي کنم کسي که قراره داستان اين بازي ايراني رو در کنار متخصصان فن نرم افزارهاي بازيهاي کامپيوتري بسازه نياز داره از چند جنبه وارد عمل بشه: اول آشنايي با سبک بازيهاي ماجرايي برخوردي (اکشن ادونچر) تا بتونه داستان خودش رو به نحو مناسبي بر الگوهاي اين نوع از بازيهاي کامپيوتري سوار کنه. دوم آشنايي با آثار نوشتاري ادبي و سينمايي که در حوزه مواد مخدر در سطح جهان و به خصوص در ايران در ارتباط با منطقه سيستان و بلوچستان انجام شده تا از اين طريق با تجربيات پيشيني درباره مايه هاي داستاني و دراماتيک موضوع آشنا بشه. سوم آشنايي با کارهاي آماري و بررسيهاي منطقه اي که عمدتاً از سوي ادارات دولتي و نهادهاي دانشگاهي در منطقه انجام شده تا از اين طريق لااقل آشنايي ابتدايي با واقعيتهاي محيط کار خودش و کاري که قراره انجام بده پيدا کنه. چهارم آشنايي علمي و فني با موضوع مواد مخدر و جنبه هاي مختلف پزشکي اجتماعي و اقتصادي اون و نيز هر موضوع ديگه اي که ممکنه در داستان بازي باهاش برخوردي وجود داشته باشه. پنجم: آشنايي مردم شناسانه با زندگي شهري و روستايي و طايفه اي و نوع روش زندگي فرهنگي و اجتماعي مردم و نوع فعاليتهاي اقتصادي مردم که بايستي از نزديک بوسيله خود بازيساز يا با واسطه افراد محلي يا غيرمحلي که به اندازه کافي در منطقه زيسته اند و خود در اين باره کار کرده اند يا نوشته اند انجام بشه. ششم آشنايي با نوع فعاليتهاي نيروي هاي انتظامي و امنيتي در ارتباط با مواد مخدر يا ساير موضوعات امنيتي منطقه مانند ناامنيهاي مختلف، قاچاق سوخت، قاچاق اشياي عتيقه و ساير موارد. هفتم آشنايي با موضوعات و مسائل مردم افغان و پاکستاني همجوار. هشتم بازشناسي امکانات و قابليتهاي تاريخ معاصر ايران (انقلاب، جنگ و ...)، فرهنگ جامعه ايراني (اعتقادات اسلامي، مهمان نوازي، بنياد خانواده و ...)، موضوعات سياسي و اقتصادي روز ايران (گروههاي معارض سياسي منطقه اي، تهديد امريکا در افغانستان عليه ايران، موضوعات هسته اي و ...)، موسيقي محلي، معماري محلي و ايراني و ساير موارد به نحوي که بتوان به شکل مناسبي آنها را در داستان و روند بازي دخالت داد. بازيساز در نهايت بايستي بتونه همه اينها رو در يک داستان و طرح بازي مناسب با هم ترکيب کنه تا در مرحله بعد به شکل مناسبي از سوي انيماتورها و برنامه نويسان و متخصصان نرم افزاري بازيهاي کامپيوتري عملياتي و اجرا بشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر