و ذا النون اذ ذهب مغاضباً فظن ان لن نقدر عليه فنادي في الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک اني کنت من الظالمين فاستجبنا له و نجيناه من الغم و کذلک ننجي المؤمنين

شنبه، تیر ۳۰، ۱۳۸۶

ناخونک سیاسی 2

موضوع تندروهاي مذهبي پاکستان تا جايي که يادم مياد موضوع جديدي نيست ولي به نظر مي رسه در اين يه ماه اخير و از زمان مسأله مسجد سرخ بروز کم سابقه و قويتري در روند اتفاقات و تحولات سياسي پاکستان داشته و بمبگذاريها و تحرکات انتحاري به صورت سلسله واري با تلفات قابل توجه ادامه پيدا کرده. اگر فرض کنيم اين اتفاقات در ارتباط با گروههاي سلفي و القاعده و تحت تأثير ناآراميهاي افغانستان و عراق هستند و به باز شدن يک جبهه جديد براي القاعده در نهر البارد لبنان هم نظر داشته باشيم و اگر اين موضوع رو با دخالت افرادي از تابعيتهاي عربستاني، اردني، مصري، الجزايري و سوداني در درگيريها و بمبگذاريهاي عراق جمع کنيم در حالي که در اين موارد ردپايي از ايرانيان يافت نشده، شايد به اين نتيجه حيرت انگيز برسيم که در حالي که در دو سوي مرزهاي ايران و در کشورهاي مختلف عربي انواع و اقسامي از خشونتهاي بنيادگرايانه در جريانه دامان ايرانيان تا حدود زيادي از اين درگيريها پاک بوده و عليرغم وجود همسايگاني که با فعاليتهاي انتحاري و خشونت طلبانه ناامن هستند ايران همچنان عليرغم علاقه و اشتياق مداخله جويان غربي تا حدود زيادي امن باقي مانده و دولت مرکزي قدرت کافي داره تا تحرکات مختلف امنيتي مرزي رو محدود نگه داره. اما عليرغم همه اين آشوبهاي سلفي و بنيادگرايانه که بيشک بيشترين همخواني رو با تعاريف آمريکايي تروريسم و خشونت بنيادگرايانه دارند، ايران بيش از تمامي کشورهاي ديگه منطقه به نظر مي رسه هدف تبليغات و فشارهاي آمريکا و غرب قرار داره و در عوض کشورهايي مثل پاکستان و عربستان و اردن و مصر تحت حمايت و مورد دلجويي آمريکا و انگليس قرار دارند. اينها البته به اين معنا نيست که ايران از اميال انقلابي و ضدامپرياليستي خود چشم پوشيده و سر سازش با منافع آمريکا در منطقه داره بلکه روش ايران به عنوان يک دولت انقلابي با توده هاي انقلابي برخلاف ساير کشورهاي منطقه که مي شه در مورد اونها از مدل دولتهاي منفعل با توده هاي انقلابي ياد کرد مبتني بر استفاده از ابزارهاي کلانتر و سامانمند سياسي و استراتژيک در تأمين منافع منطقه اي و ملي و مواجهه با منافع غرب در منطقه است. ابزارهاي استراتژيک ايران مثل انرژي هسته اي و نفوذ سياسي اقتصادي اجتماعي چنان که در مورد عراق و لبنان و سوريه استشمام مي شه، اين کشور رو از تمسک به ابزارهايي مثل خشونتهاي بنيادگرايانه و انتحاري بي نياز کرده و به بازيگر موفق و رو به رشد در عرصه سياست منطقه اي تبديل کرده

آقاي احمدي نژاد امروز صبح از سوريه به ايران بازگشت. سوريه مثل اردن در دهه هاي گذشته از جهت تأثيرپذيري که از تحولات کشور هم مرز خودشون، فلسطين داشته اند تا حدود زيادي وضعيت مشابهي داشته اند. اردن تا اوائل دهه هشتاد از جهت پناه دادن به آوارگان فلسطيني و حمايت از فعاليتهاي سياسي و نظامي مقاومت فلسطين نقش عمده اي داشت که در نهايت با اخراج فلسطينيها در اين سالها نقش اين کشور به لحاظ تاريخي دچار چرخش مشخصي شد و باعث سرازير شدن فلسطينيها به لبنان و آغاز جنگ داخلي لبنان و دخالت سوريه در اين حوادث شد. البته اردن همچنان نقش سنتي خودش رو در تعليمات نظامي نيروهاي فلسطيني و بعدها نيروهاي مختلف مقاومت مسلحانه در منطقه و از جمله در سالهاي اخير نيروهاي القاعده حفظ کرده. به اين ترتيب سوريه در کنار جنگ شش روزه، بيشتر از طريق لبنان در مسأله فلسطين و چالش خاورميانه درگير بوده. در سالهاي اخير گرايش روشن و صريح اردن به سازش با اسرائيل و عادي کردن روابط سياسي و تجاري به اين کشور بر خلاف دو کشور عربستان و مصر که گويا هنوز درباره فلسطين خودشونو به عنوان دو کشور قدرتمندتر عرب مسؤول احساس مي کنند موقعيت ويژه اي داده. سوريه هم تا همين مدتي قبل به خصوص در قالب مذاکرات درباره بلنديهاي جولان بي علاقه به توافق و تفاهم با اسرائيل نبود. وظيفه تداوم اين مذاکرات کند و مقطعي پس از حافظ اسد به بشار اسد منتقل شد اما با بدتر شدن وضعيت اين کشور در لبنان و جبهه گيري غرب در برابر سوريه، اين کشور با مشکلات زيادي مواجه شده است. در اين ميان جلب توجه چند سال اخير ايران به سوريه که ظاهراً به عنوان پل ارتباطي با حزب الله لبنان مي تونه از اين کشور استفاده کنه قابل توجه به نظر مي رسه. ايران سرمايه گذاريهاي اقتصادي مختلفي در سوريه به اجرا گذاشته و چند روز پيش فرارو گزارش کرده بود که اعضاي برخي سازمانهاي بين المللي در سوريه گزارش کرده اند ايران در راستاي مقابله با تهديد موشکي آمريکا و اسرائيل در صدد استقرار پايگاه موشکي از جمله شهاب سه در سوريه است. بايد ديد آيا ايران در سالهاي آينده موفق خواهد شد سوريه رو که در سالهاي اخير در نوعي انزواي سياسي قرار گرفته به نحو مؤثري به جبهه خود جلب کنه و در برابر الگوي اردن که در سر ديگر طيف، گرايشات روشن اسرائيلي داره يک مدل موفق و رضايتبخش همچون لبنان ارائه بده

هیچ نظری موجود نیست: